Magnetisme, learn to love it.

Inductieklos van Ruhmkorff

Het eerste inductie-toestel is onmiddellijk na de ontdekking van de inductie door Faraday zelf aangegeven (de inductiering). Het doel van dit toestel van Faraday was de inductiewerking aan te tonen; een verandering van spanning werd er niet mee beoogd. Ruhmkorff maakte in 1848 zijn eerste inductor, welke ten doel had vonken te maken, zoals zij door een electriseermachine worden verkregen. Door middel van zijn toestel werd een lage spanning omgezet naar een hoge spanning. Ruhmkorff verkreeg deze uitkomst door het hoogspanningsdeel, waar de stroom geinduceerd moest worden, uit zeer veel windingen samen te stellen. De isolatie van de draad moet nu zeer goed zijn, daar anders de stroom een minder gewenste weg zal nemen. De primaire wikkeling (laagspanning) bestaat uit weinig windingen dikke draad, waardoor een stroom gaat, afkomstig van een galvanische batterij en die door een zelfwerkende inrichting snel achter elkaar verbroken en weer gesloten wordt. Deze onderbrekende stroom veroorzaakt dan in de secundaire wikkeling een gelijkvormige excitatie echter met een veel hogere spanning.